نام: محمدحسین
نام خانوادگی: سالاری
نام پدر: ميرزامحمود
نام مادر: سلطان
نام استان: یزد
تحصیلات: راهنمایی
تأهل: متاهل
محل تولد: یزد
تاریخ تولد: 1339/11/20
محل شهادت / فوت: شرق دجله
تاریخ شهادت / فوت: 1364/01/08
شغل: کارمند بهداری(پزشکیار)
سمت: پزشکیار
نحوه شهادت / فوت: حوادث ناشی از درگیری مستقیم با دشمن
شرح واقعه منجر به شهادت / فوت: ترکش خمپاره به سینه
دین: اسلام
مذهب: شیعه
دشمن: دشمن بعثی
گروه اعزام: بسیج
واحد اعزام: نيروي مقاومت بسيج يزد
نوع خدمت در جبهه: رزمنده(امدادگر)
نوع مسئولیت در جبهه: رسته ای
زندگی نامه: پزشکیار بیمارستان فرخی یزد بود که در گرماگرم سالهای میانی دفاع مقدس به شوق دفاع از میهن و آرمان‌هایش، در هشتم فروردین‌ماه 1364 و در سن سی و پنج سالگی در منطقه‌ی مهران (شرق دجله) بر اثر اصابت ترکش به سینه، به دیدار حق شتافت.
شجاعت محمدحسین زبانزد خاص و عام بود. وی یکی از کسانی بود که بیماران اورژانسی که در محله‌اشان بودند را ولو در نیمه شب در خانه‌اشان، مداوا می‌کرد. او در محله‌ی کسنویه‌ی یزد در خانواده‌ای که پدر خانواده، شغل شریف کشاورزی داشت، به دنیا آمد.
محمد حسین دوشادوش پدر در کار کشاورزی او را یاری و همراهی می‌کرد. از همان کودکی در مجالس دینی – مذهبی، از جمله مراسم سوگواری امام حسین «علیه السلام» حضوری پررنگ داشت و عشق خدمتگزاری به آستان سرور شهیدان حضرت اباعبدالله «علیه السلام» در عمق وجودش ریشه دوانیده بود.
تحصیلاتش را تا گرفتن دیپلم بهیاری، با موفقیت پشت سر نهاد و در این مدت از تحصیل، بی‌آلایشی و صبر را سرلوحه کارهایش قرار می‌داد. بزرگ‌ترین آرزویش شهادت بود و بس. همرزمانش می‌گویند: به محض ورود به جبهه و خط مقدم، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به چادر پزشکی، در حین کمک به مجروحین به سوی معبود پر کشید.
